Rządca z przypowieści odnotowanej w łukaszowej ewangelii nie otrzymywał wynagrodzenia od swego pana we współczesnym rozumieniu. Jego zyskiem był procent od transakcji jakich dokonywał w imieniu swojego mocodawcy. Musiał to czynić tak, aby zarówno właściciel, jak i te osoby, które od niego coś nabywały, bądź też płaciły określoną taksę, były usatysfakcjonowane. Najwyraźniej pan zorientował się, że rządca nie był wobec niego uczciwy. Pobierał zbyt wysoki procent dla siebie, a przez to uszczuplał zyski właściciela. Stąd też postanowił on pozbawić rządcę jego urzędu. Ten ostatni z kolei wpadł na bardzo przebiegły koncept. Od ludzi, którzy mieli wobec pana zobowiązania pobrał mniejszą daninę w postaci oliwy i zboża. Sam natomiast zrezygnował ze swego zawyżonego nieuczciwego zysku. W ten sposób przypodobał się zarówno ludziom, od których pobierał daninę, jak i panu, który otrzymał odpowiedni profit.
Jezus daje przez tę przypowieść do zrozumienia słuchaczom, że należy tak dysponować dobrami materialnymi, aby odnieść z tego odpowiedni pożytek. Chodzi o życzliwość ludzi i własną uczciwość. Nigdy nie należy być zachłannym, ponieważ to wikła człowieka w całą sieć nieuczciwych zależności i kłamstwa.
Chrześcijanin to człowiek wolny od zniewolenia dobrami doczesnymi i od uciekania w sferę „niegodziwej mamony”. We współczesnym świecie postawa taka zdaje się być w pewnym sensie ekstrawagancka. Wielu ludzi bowiem jako dziwactwo traktuje nie przywiązywanie się do rzeczy doczesnych i wartości materialnych. Nie dostrzegają rzeczywistości, która dalece przekracza wymiar dostatniej egzystencji „tu i teraz”. Nie jest to jednak zjawisko nowe. Patronką dzisiejszej niedzieli jest święta Radegonda, która jako uprowadzona księżniczka, a następnie królowa Fraków przeżyła wiele dramatycznych wydarzeń w swoim życiu. Zawsze jednak pozostawała gorliwą służebnicą Chrystusa; szczodrobliwa wobec ubogich i cierpiących, dysponowała swoimi siłami oraz posiadanym majątkiem w taki sposób, aby okazywać miłość bliźniemu i dbać o własny rozwój duchowy oraz dopomagać w nim innym (założyła Opactwo Świętego Krzyża w Poitiers).
Niech i nasze życie będzie świadectwem rozsądnego zarządzania dobrami tego świata przy jednoczesnym całkowitego oddania się Bogu i Jego świętej opatrzności.
(Święta Radegonda)
Dodaj komentarz