Z wielką łatwością przychodzi współczesnym ludziom udawanie kogoś, kim się w istocie nie jest. Często stwarzają oni pozory prawdy, aby „ugrać coś” w życiu, zbudować własne ego czy też manipulować innymi osobami, a nawet całymi narodami. Naturalnie wszystko w imię „miłości”, „dobra”, „interesu społecznego”, „tolerancji” itp., itd… Podobnie musiało być w rzeczywistości czasów Chrystusa, skoro ostrzegał On swoich uczniów: „Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi wilkami” (Mt 7,15). Jednak natura ludzka ze zdumiewającą naiwnością skłonna jest do wierzenia w różnego rodzaju iluzje, nawet te najbardziej absurdalne. Stąd też warto dobrze pamiętać to ostrzeżenie Zbawiciela. Wezwani jesteśmy bowiem do podążania za prawdą, która zawarta jest w Ewangelii. To bardzo trudne zadanie, które wymaga nie tylko zaufania wobec Bożego Słowa, ale także i konsekwencji w codziennym życiu. Każdego dnia należy przeżywać swoje własne nawrócenie, to znaczy przemienianie swojego sposobu myślenia i postępowania na modłę Jezusowego „patrzenia na świat”. Wówczas człowiek ma właściwy punkt odniesienia w swoim życiu. Buduje w sobie samym i w otaczającej go rzeczywistości Królestwo Boże. Rozeznaje rzeczywistość przez „Serce Jezusa”. To daje wolność od wpływów świata skażonego źle przeżywaną „miłością”, która nie liczy się z realiami stworzonej natury ludzkiej, ludzkiej godności czy obiektywnej prawdy.
Chrześcijanin to człowiek, który pragnie wydawać dobre owoce swojego życia i świadczyć o tym, że tylko Jezus jest Prawdą, Drogą i Życiem – i tylko On może zbawić człowieka.
Dodaj komentarz